6.04.2018 godz. 19:00, Pub FORT XXII - Przemyśl, wyb. Piłsudskiego 7, KONCERT ZESPOŁU PROLETARYAT
Bilety: Przedsprzedaż: 35 zł, w dniu imprezy: 40 zł
Proletaryat powstał w Pabianicach w listopadzie 1987 roku utworzony
przez Tomasza "Oleya" Olejnika (ur. 11. 01. 1965r.; wokal), Dariusza
"Kacpra" Kacprzaka (ur. 21. 04. 1967r.; gitara basowa) i Jarosława
"Siemiona" Siemienowicza (ur. 26. 09. 1964r.; gitara). Pierwszym
perkusistą formacji został Robert Szymański.
Dzięki prostej muzyce
gitarowej mocno osadzonej w tradycji punk rocka lat 70 oraz tekstom
opisującym problemy, z jakimi na co dzień borykają się szarzy, zwyczajni
ludzie grupa szybko zdobyła zaufanie punkowej publiczności. Pierwszy
koncert odbył się w maju 1988 r. na jednym z lokalnych przeglądów.
Wkrótce Proletaryat został
zakwalifikowany do konkursu Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. W
1988 roku nagrane zostaje demo zatytułowane ‘Revolt’, które wydano w
niezależnej firmie Kaszana Warsaw Factory, a podobno nawet i za granicą.
Wydawnictwo zainteresowało znanego realizatora dźwięku Andrzeja
Puczyńskiego (ex-Exodus), skłaniając go do zaproponowania grupie
rejestracji płyty. W trakcie sesji Proletaryat pojechał do Jarocina,
skąd wywiózł nagrody publiczności i dziennikarzy. To był pierwszy
Jarocin z nową nagroda jury, którą dostał Closterkeller, dlatego później
pojawiły się delikatne spory na temat, kto tak naprawdę wygrał. Potem -
zdaje się, że do ostatniego festiwalu, Proletaryat grał w Jarocinie
jako gość.
Teksty z pierwszej płyty, w rodzaju 'Chlajmy' dobrze
pokazują, że Proletaryat już wtedy potrafił wypośrodkować między
poważnymi treściami a kpinami. Nie był to jednak rockowy kabaret.
Chodziło o to, żeby dotknąć poważnych problemów, ale też trochę zakpić.
To samo z 'Zostanę żołnierzem': tak bardzo chcę pójść do wojska, wezmę
karabin i będę strzelał do ludzi..
Niechcący został wtedy pobity też
swoisty rekord, bo wydane zostały dwie płyty w jednym roku. Na dodatek
pod tą samą nazwą... Najpierw wyszła płyta druga, a potem pierwsza.
Wydawca się nie wyrobił - czy czasowo, czy finansowo. Sprzedali "dwójkę"
Polskim Nagraniom i one wydały ją na kompakcie. "Jedynka" ukazała się
na kompakcie później, już w Izabelinie. A na kasetach kolejność była
zachowana. Pierwsza płyta miała swój tytuł: ‘Proletariat’ przez "i".
Druga nie nazywała się w ogóle. Drugi Proletaryat, od koloru okładki,
przez fanów zwany jest ‘Czerwony’. Obie płyty, pierwsza i druga, są nie
najlepiej nagrane - strasznie dziwnie brzmią gitary.
W grudniu roku
1990 zespół uczestniczył w 'Zadymie' na warszawskim Torwarze, w
październiku 1991 r. wystąpił w Poznaniu (co udokumentowała kaseta
'Proletaryat In Concert' wypełniona kompozycjami z dwóch poprzednich
płyt). Miesiąc później zadebiutował na katowickich Odjazdach, które
odwiedzał jeszcze trzykrotnie. Do Jarocina w następnym roku pojechał już
bez perkusisty Z. Marczyńskiego, którego wymienił Piotr "Zwierz" Pniak
(ur. 31. 03. 1971 r.). Z nowym perkusistą grupa brała udział w trasach
Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, w styczniu 1993 r. występując w
poznańskim finale. W marcu 93 Proletaryat nagrał (z gościnnym udziałem
gitarzysty Kobranocki Adama "Burzy" Burzyńskiego) album ‘Czarne
szeregi’. Płyta jest w zasadzie podporządkowana jednej idei. Teksty
charakteryzowały się bezpośredniością wypowiedzi - krytykując instytucję
Kościoła ('Czarne szeregi', 'Co jest'), piętnując bezmyślność władz
('Wystarczy iskra'), czy też komentując wojenną sytuację w Jugosławii
('W imię nieważnych spraw'). Jest to płyta z potężnie brzmiącymi
gitarami i wyjątkowo mocno śpiewającym Oleyem.
Po wydaniu 'Czarnych
szeregów' Proletaryat ruszył wraz z Vaderem w trasę wiodącą po klubach
największych miast Polski. Mimo swej odrębności stylistycznej obie grupy
spotykały się ze znakomitym przyjęciem. Tournee to zaowocowało albumem
‘Live 93’, wydanym na początku 1994 roku (przez firmę, której
współwłaścicielem był Kuba Płucisz z IRY). W dopełniającym ówczesny
koncertowy program Proletaryatu 'No Woman No Cry' Boba Marleya
zaśpiewali w chórkach Peter i Docent z Vadera.
W listopadzie
1994 ukazał się album ‘IV’. Płyta przyniosła utwory powolniejsze i
cięższe, przekraczające granice heavy metalu, nadal jednak posiadające
wyraźnie zarysowaną linię melodyczną. Największym powodzeniem z 'IV'
cieszyła się pierwsza w dorobku Proletaryatu ballada 'Przemijanie'.
Zwracał również uwagę rapowany utwór 'Na wznak'. Po wydaniu płyty grupa
odbyła grudniowe tournee razem z zespołem Gdzie Cikwiaty. W październiku
1995 r. do zespołu powrócił R. Szymański. I już z nowym-starym
perkusistą, a także z gitarzystą Piotrem Zalewskim Proletaryat w
pięcioosobowym składzie wziął udział w Odjazdach oraz pojechał w trasę
jako gość Vadera (obok Sweet Noise i Testora. Z początkiem 1996 roku R.
Szymański i P. Pniak zamienili się miejscami, a ponadto odszedł P.
Zalewski - w związku z czym Proletaryat powrócił do rozmiaru kwartetu.
Jesienią tegoż roku ukazała się płyta 'Zuum - pod względem stylistycznym
zbliżona do 'Czarnych szeregów', zaś pod względem brzmieniowym do 'IV'.
Pod koniec roku 1996 P. Pniaka zastąpił Robert "Mały" Hajduk.
W
1999 r. ukazał się album ‘Made In U.S.A.’, na którym zespół powrócił do
punk rocka. W trakcie sesji nagraniowej z zespołem współpracował
gitarzysta Ireneusz "Zuba" Zugaj (eks-Squaw). Zuba odszedł z zespołu w
październiku 2003 roku.
Dyskografię Proletaryatu uzupełnia składanka
‘The Best Of...’ wydana w 1997 r. z okazji dziesięciolecia grupy,
zawierająca wybór najsłynniejszych;-) utworów, uzupełnionych dwoma
odrzutami z sesji Zuum ('U mnie dobrze' i 'Nie w głowę').
W
listopadzie 2003 roku, z okazji 15-lecia zespołu, ukazał się absolutny
unikat - reedycja płyty ‘Revolt’. Na CD znalazły się utwory nagrane 14
lat temu, a także nigdzie nie publikowany materiał nagrany w ostatnim
czasie. 'CD REVOLT' wydany został własnym sumptem z ogromną pomocą
przyjaciół i życzliwych ludzi, bez których projekt ten nigdy by się nie
udał.
Dyskografię zespołu uzupełniają kolejno:
2006 – płyta ‘Rec/Recycling’
2010 – płyta ‘Prawda’... Płyta w najdrobniejszych szczegółach oddaje,
to co w nas samych jest najbardziej istotne, najbardziej ukryte i
najbardziej ludzkie. To jak najprawdziwsza ‘Prawda’ o nas samych… (cyt.
Oley)
13 kwietnia 2015 roku nakładem Agencji Artystycznej MTJ ukazał
się przedostatni jak dotąd album zespołu zatytułowany Oko za oko. Płytę
promował singel „Nie wyrażam zgody”[3].
Działalność pozaproletaryacka członków kapeli:
Oley zaśpiewał na płycie Piersi i Przyjaciele "60/70" ("Widzę cię w
zieleni pól", "Na moście w d'Avignon" i "Szanujmy wspomnienia"), a także
wziął udział w koncercie w Katowicach List Do R. Na 12 Głosów
poświęconym Ryszardowi Riedlowi, gdzie razem z Dżemem wykonał "Złotego
pawia" i "Niewinnych", co udokumentował album "List do R. na 12 głosów".
W 1998 r. utworzył ze znanymi z TSA Stefanem Machelem, Januszem
Niekraszem i Markiem Kapłonem grupę Totem, która jednak nie doczekała
się płyty. Oley z Kacprem wystąpili w teledysku Golden Life "24. 11.
94". Kacper w 1994 wydał kasetę 'Peter contra Kacper' dzieląc ją między
siebie a Petera - na której przedstawił się jako wokalista. Natomiast
Siemienowicz z Szymańskim założyli zespół Anioły, w 1999 przedstawiając
album "Anioły". W marcu 2002 Oley nagrał piosenkę do filmu 'Tytus, Romek
i A'Tomek' (muzyka i słowa - W. Waglewski). Oley śpiewał też w zespole
Virgin Snatch .
Tomasz "Oley" Olejnik (vocals 1987-now)
Dariusz "Kacper" Kacprzak (bass 1987-now)
Robert "Mały" Hajduk (drums 1996-now)
Wiktor Daraszkiewicz (guitar 2008-now) ex- Rezerwat