21 marca (wtorek) 2023, godzina 17:00 Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu
wstęp wolny / zapraszamy
Grażyna Niezgoda / wykład multimedialny
Projekt realizowany we współpracy z Przemyskim Uniwersytetem Trzeciego Wieku
Wieczorne rozmowy o sztuce / projekt cyklicznych spotkań artystów, krytyków i historyków sztuki z publicznością. Celem jest otwarta dyskusja o wybranych aspektach sztuki, analiza pojedynczego dzieła, przesłania, konstrukcji, materii czy warsztatu, a także promocja wydawnictw i wydarzeń artystycznych.
Mowa ciała Bacon, Freud i szkoła londyńska
Kiedy zobaczył obraz Picassa postanowił poświęcił życie malarstwu i tak stało. Nie był to pierwszy taki przypadek w historii sztuki, coś podobnego przeżył Caravaggio na widok obrazu Leonarda oraz Rene Magritte wobec dzieła Giorgia de Chirico a także kilku innych. Francisa Bacona, bo o nim tu mowa, od początku interesowała możliwość poszukiwania formy, sposobu, oddania na płótnie zagadnień niemożliwych do namalowania, egzystencjalnych. Samouk, któremu dojście do
własnego wyrazu zajęło wiele lat, od 1927 do 1944 roku. Ale za trendem w którym tworzył, zwanym figuracją, poszły setki jeśli nie tysiące twórców na całym świecie. Francis Bacon zrewolucjonizował przedstawianie figury, stworzył nowy, przejmujący sposób ukazania człowieka - udręczonego, pełnego lęków, zagubionego. Malował samotność ale też krzyk - rozpaczy, bezsilności, zwątpienia. Widział więcej, łączył nieustanne cierpienia zwierząt z problematyką religii i losu człowieka. Wychodząc z atmosfery obu wojen XX wieku wyraził problemy uniwersalne. Od strony formy zachwyca dążenie artysty do maksymalnej syntezy, trafność diagnoz, humanizm postrzegania. Francis Bacon w swych przedstawieniach jest ostatnim towarzyszem w ludzkiej samotności i upadku.
Bacon był Anglikiem urodzonym i wychowanym w Irlandii, był też przyjacielem i mentorem austriackiego Żyda urodzonego w Berlinie - Luciana Freuda, drugiego protagonisty ruchu zwanego szkołą londyńską. Freud, prawnuk ojca psychoanalizy, był malarzem brutalnego i bezlitosnego realizmu. A wszystko to w czasach kiedy świat malarski zanurzył się w abstrakcji.
Opowieść o powojennym Londynie, o malarstwie, o pubach i ludziach, będzie obfitowała w drastyczne obrazy i szczegóły ale też, mam nadzieję zabawi i skłoni do refleksji. Pojawią się: Francis Bacon, Lucian Freud, Frank Auerbach, Michael Andrews, Ronald Kitaj, Anne Dunn i Leon Kossoff. Nie opowiem o Dawidzie Hockneyu, bo jego chciałabym przedstawić osobno.
Zapraszam – Grażyna Niezgoda
*
Grażyna Niezgoda / fotografka, antykwariuszka, galerzystką, krytyczka sztuki, rzeczoznawczyni Ministra Kultury w specjalizacji: ocena i wycena dzieła sztuki; biegła sądowa z zakresu sztuki i antyków.
Zorganizowała 22 wystawy indywidualne fotografii. W 2007 roku odbyła się wystawa "Twarze między wierszami, książki ilustrowane fotografiami Grażyny Niezgody". W roku 2010 wraz z Kazimierzem Wiśniakiem opublikowała album "Narodziny obrazu". Jej prace prezentowano m.in. w albumach "Sztuka fotografii", "Fotografowie", "Mistrzowie polskiego pejzażu”.
ZAPRASZAMY